انتقاد از بی برنامگی و رفتارهای سلیقه ای در سازمان غذا و دارو و تاکید بر حفظ ارز ترجیحی دارو
فرامرز اختراعی، رئیس سندیکای تولیدکنندگان مواد اولیه دارویی در کلاب هاوس دوشنبه های دارویی گفت:
انتظارات ما از رئیس جدید سازمان غذا و دارو هرچند انتظارات ویژه ای نیست اما توجه به آن می تواند سرنوشت ساز باشد. ما یکسری قوانین و چارچوب هایی داریم که مدت های طولانی است که سازمان از آنها عدول می کند و بیشتر رفتارهای مدیران آن، رفتارهای سلیقه ای شده است و شاید یکی از بهانه ها برای این رفتارها این است که در شرایط شبه جنگی و تحریم سنگین هستیم و دچار کمبود ارز و یا سایر مشکلات هستیم.
برخی اقلام جدید را مانند داروهای OTC بطور ناگهانی تغییر نرخ ارز از ترجیحی به نیمایی دادند و توجهی به اثر مربوطه بر اقتصاد بنگاههای تولیدی نکردند که همگی نشان از بی برنامگی و عدم مشاوره با صاحبان صنعت دارد. نیازمند یک اصلاح ساختاری در حوزه برنامه ریزی هستیم؛ بخصوص در زمینه ارز و تخصیص بر اساس اولویتهای منطقی.
امروز مباحثی مثل هزینه اثربخشی و اقتصاد دارویی را کنار گذاشته ایم و بجای کنترل فهرست دارویی اصرار بر باز شدن فهرست بدون توجه به انضباط اقتصاد کلان دارو شده ایم.
برخی انتظار دارند که برای افزایش درآمد صنعت، هزینه های مردم در بخش دارو را بالا ببرند به امید حمایت های بیمه ای؛ اما از کجا این بودجه تامین شود؟ آن هم با این نظام بیمه ای افلیجی که داریم مردم چگونه از جیب هزینه های سنگین دارو را متحمل شوند؟
با توجه به شرایط تحریم، ما باید صاحب 3 یا 4 برنامه جبرانی متعدد باشیم که یکی از این برنامه ها تمرکز بر تأمین داروهای اساسی در شرایط سخت است تا در شرایط بدتر با بحران های سخت تر مواجه نشویم.
در جامعه داروسازی نقطه نظرات متفاوتی در مورد نرخ ارز وجود دارد و باید توجه داشت که این نظرات کارشناسی است و تصمیمات نهایی در دولت و مجلس گرفته خواهد شد و عمده مجادلاتی را که شاهد هستیم خارج از برخورد منطقی با این نظریه های کارشناسی است.
اگر ارز حمایتی دارو را بطور متوسط 2 میلیارد دلار در نظر بگیریم، 40 هزار میلیارد تومان یارانه مابه التفاوت دارد که در حال حاضر به ابتدای حلقه تأمین از واردکننده تا تولیدکننده پرداخت می شود. اگر این یارانه را به انتهای زنجیره یعنی بیمه منتقل کنیم، برای تأمین این مابه التفاوت، هزینه مالی حداقل ٢۵٪ از ابتدای زنجیره تا انتها بطور مرکب حلقه به حلقه افزایش پیدا کرده و این هزینه در نهایت به بیش از ۴۵٠٠٠ میلیارد تومان مازاد بر این یارانه افزایش خواهد یافت. ضمن اینکه مازاد بر این محاسبات چون قطعا دوره وصول مطالبات بدلیل افزایش حجم نقدینگی افزایش خواهد یافت و حتی ممکن است رقم این مارجین تا 30 درصد نیز قابل تخمین باشد که وضع را بدتر هم خواهد نمود.
لذا علیرغم اینکه هیچکس از ارز دونرخی رضایت ندارد، نباید در این شرایط خاص، بدون توجه به اثرات خطرناک، بطور ناگهانی نرخ ارز دارو را نیمایی نمود.
