سالها بود که صنعت دارو با هدف رهایی از قیمت‌گذاری بر مبنای هزینه یا Cost plus، تلاش می‌کرد مدل قیمت‌گذاری مرجع را به کمیسیون قیمت‌گذاری بقبولاند، تا اینکه در آیین‌نامه قیمت‌گذاری، روش قیمت‌گذاری مرجع – البته به سبک و سیاق ایرانی – برای داروهای تولیدی جدید پیش‌بینی شد (معمولا علاقه داریم اصول و استانداردهای بین‌المللی را ایرانیزه کنیم!)
در کشورهایی که دارو قیمت‌گذاری میشود یا سقف قیمت برای بیمه تعیین میشود، معمولا وقتی می‌خواهند برای داروی ژنریک قیمت تعیین کنند قیمت مرجع را قیمت داروی برند اصلی در نظر می‌گیرند و درصدی از آن (معمولا ۳۰ الی ۴۰ درصد) را کسر می‌کنند تا به قیمت داروی ژنریک برسند. در این مواقع چون داروی برند اصلی از پتنت خارج شده، قیمتش نیز حداقل حدود ۳۰ درصد نسبت به دوره پتنت کاهش یافته که در نهایت داروی ژنریک کمتر از نصف قیمت برند اصلی در دوران پتنت قیمت‌گذاری میشود.
در روش «ایرانی»، معمولا داروی مرجع داروی ژنریک خارجی است و نکته عجیب‌تر اینکه داروهای ساخت کشور هند جزو داروهای مرجع محسوب می‌شوند. کاش داستان به همین جا ختم می‌شد، ولی نکته اسفناک اینجاست که قیمت داروی وارداتی را با ارز سوبسیدی محاسبه می‌کنند و به تولیدکننده می‌گویند شما با هزینه آزاد چند درصد هم زیر قیمت سوبسیدی تولید کن!!
با این معادله هیچ کس سراغ تولید این اقلام نمی‌رود. حالا به نظر شما باید دست و پای واردکننده را شکست یا باید گریبان آن مسئولی را گرفت که چند سال علیه واردکنندگان از هر تریبونی صحبت کرد ولی هیچ قدمی برای تشویق و توسعه صنعت داخلی برنداشت؟
پیشنهاد :
۱- سندیکای تولیدکنندگان دارو فهرست جامعی از محصولاتی تهیه کند که امکانات و تکنولوژی تولید آنها در ایران هست ولی به دلیل قیمت پایین تولید آنها اقتصادی نیست. این جدول نشان میدهد چقدر صرفه جویی ارزی و چقدر کاهش قیمت نسبت به واردات با ارز نیمایی نصیب کشور میشود.
۲- آیین‌نامه قیمت‌گذاری تغییر کند. قیمت مرجع برای تولید داروهای جدید، قیمت برند اصلی در ارزان‌ترین کشور مورد تایید و با محاسبه ارز نیمایی باشد.
۳- تا زمان تغییر آیین‌نامه و بر اساس همین آیین‌نامه موجود، قیمت‌گذاری داروهای خارج از پتنت به جای قیمت‌گذاری مرجع بر مبنای هزینه یا همان Cost plus و بر اساس هزینه های واقعی روز محاسبه شود.
به عبارتی دارویی که سم صنعت شده را قطع کنیم تا داروهای بیشتری تولید داخل شوند.
به جای شعار و تهدید به شکستن دست و پا، سالها پیش می‌شد با تغییر آیین‌نامهٔ قیمت‌گذاری، بخش زیادی از واردات را به سمت تولید داخل سوق داد و امروز کمتر از بابت نیمایی شدن ارز وارداتی وحشت داشت.
پیام دین دوست/فعال حوزه دارو
