یک بام و دو هوای نظارت بر تبلیغات محیطی مکمل های غذایی
آیا شرکت ها برای تبلیغات محیطی گرفتار تبعیض شده اند؟
بیلبردهایی که گاه به گاه در گوشه و کنار شهر همراه با تبلیغات متنوع از یک برند مکمل غذایی خودنمایی می کنند، این موضوع را در ذهن هر بیننده پرسشگر تداعی می کند که تفاوت این مکمل با سایر مکمل های غذایی و دارویی چیست که سازمان های نظارتی نسبت به تبلیغات آن خاموش هستند؟
آیا سازمان غذاودارو، سازمان نظام پزشکی و سندیکای تولیدکنندگان مکمل های غذایی چشمان خود را بسته اند؟ یا اینکه آیین نامه تبلیغات فرآورده های مکمل غذایی تغییر پیدا کرده است؟ یا شاید تبلیغات محیطی فقط برای مکمل های وارداتی ممنوع بوده است و تولید داخل، مستثنی است؟ شاید هم شرکت های تامین کننده مکمل های غذایی، برای تبلیغات محیطی گرفتار تبعیض شده اند؟
به گزارش دوشنبه های دارویی، اخیرا شاهد تابلوهای تبلیغاتی یکی از برندهای مکمل های غذایی در سطح شهر تهران هستیم. برخی ها این شرکت را جزو بزرگترین صادرکنندگان قرص جوشان معرفی می کنند و برخی دیگر از تولیدتحت لیسانس آن صحبت می کنند و بر کیفیت محصولات آن تاکید می کنند. هرچه که باشد، به هرحال از آن نظر که محصولات تولید شده کشورمان است باعث افتخار و غرور ملی است ولی نکته اساسی، شکل تبلیغات و اطلاع رسانی آن است.
اینکه یک مجموعه تولیدکننده مکمل های غذایی، بتواند در سطح شهر بیلبردهای تبلیغاتی ( کوچک یا بزرگ) نصب کند، موضوعی است که باید با آیین نامه ها و دستورالعمل های تبلیغات کالاهای سلامت محور محک زده شود.
بر اساس گفته های کارشناسان سازمان غذاودارو و همچنین سازمان نظام پزشکی، هرگونه تبلیغات و اطلاع رسانی برای فرآورده های مکمل غذایی باید نسبت به مخاطب پزشک و داروساز صورت گیرد و تبلغیات محیطی این فرآورده ها برای مخاطب مردمی ممنوع است.
البته قابل ذکر است که در چند سال اخیر شاهد تبلیغات مکمل های غذایی از سوی برخی دیگر از شرکت های فعال در این حوزه در سطح شهر، برخی بزرگراه ها و همچنین مراکز ورزشی و بام تهران و … بوده ایم ولی به هرحال یک بار برای همیشه باید از این وضعیت یک بام و دوهوا عبور کنیم و سازمان های مربوطه تکلیف همه تامین کنندگان مکمل های غذایی، ورزشی و دارویی را مشخص کنند که آیا مجاز به بهره برداری از ظرفیت های تبلیغات در سطح عمومی و محیطی شهر هستند یا خیر؟ شاید بهترین گزینه برای رهایی از این وضعیت، تغییر آیین نامه تبلیغات باشد.
در این خصوص، برخی مدیران تبلیغات و روابط عمومی شرکت ها معتقد اند که با پیگیری های مستمر و سرسختانه، می توانند مجوز تبلیغات محیطی را دریافت کنند و این تبلیغات به شکلی قانونی انجام می شود. برخی ها هم می گویند که تبلیغات محیطی و حتی ماهواره ای برای برندهای خود انجام می دهیم و بعد وقتی از سوی دستگاه های ناظر به ما تذکر دادند، تعهد می دهیم و از کنارش به سلامت عبور می کنیم.
به هرترتیب، با توجه به تعدد بیلبردهای تبلیغاتی این برند مکمل غذایی، سوالی که مطرح می شود این است که تفاوت این مجموعه با سایر مجموعه های تولیدکننده مکمل های غذایی چیست؟ آنها از کدام ترفند و راهکاری برای انجام این تبلیغات سود می برند؟ آیا سازمان غذاودارو، سازمان نظام پزشکی و سندیکای تولیدکنندگان مکمل های غذایی چشمان خود را بر روی این هجمه تبلیغاتی به ذهن مردم بسته اند؟ آیا اهتمامی برای رعایت دستورالعمل ها و آیین نامه های تبلیغات فرآورده های مکمل غذایی وجود ندارد؟ یا اینکه سازمان دیگری متولی صدور مجوزهای تبلیغاتی فرآورده های مکمل های غذایی شده است؟
