صنعت دارو به دنبال ابزارهای نوین تامین مالی
محمود نجفی عرب، رئیس فدراسیون اقتصاد سلامت در گفتگو با دوشنبه های دارویی گفت: یکی از بزرگترین آسیب ها و مخاطراتی که صنعت دارو و همچنین تجهیزات پزشکی با آن مواجه است، مشکلات نقدینگی است چرا که با حذف پرداخت ارز دولتی به شرکت ها و انتقال یارانه آن به بیمه ها، شرکت ها شدیدا به نقدینگی نیاز پیدا کرده اند و با شرایط فعلی توان مالی و نقدینگی لازم جهت خرید مواد اولیه خطوط تولید را در حد متعارف ندارند.
اختلاف ارز نیمایی و ترجیحی بالاست، دوره بازگشت نقدینگی طولانی است، داروخانه ها که در حلقه پایانی زنجیره دارویی قرار دارند، بخشی از مطالباتشان را دریافت نکرده اند، علی رغم مصوبه 70 همتی مجلس شورای اسلامی، پرداختی ها دچار عقب ماندگی هست که این موضوع طرح دارویار را با چالش جدی مواجه کرده است. بنابراین گریزی نیست جز اینکه از ابزارهای نوین برای افزایش نقدینگی قدرت خرید شرکت های دارویی و تجهیزات پزشکی استفاده شود.
ضمن اینکه شاهد هستیم یک شرکت که دچار مشکل نقدینگی شده، دارای یک سری مطالبات است و شاید بتواند با استفاده از ابزارهای مالی مطالبات خودش را با دیونش تهاتر کند.
دنبال این هستیم که با بانک مرکزی در رابطه با چگونگی عملکرد اوراق گام که به سال 99 برمی گردد ولی در اجرا هنوز به صورت کامل اجرا نشده، تبادل نظر و همفکری مشترک کنیم، چرا که هم فعالان اقتصادی شناخت کاملی از این اوراق ندارند و هم مجریان اوراق گام بانک مرکزی از خصوصیات مالی زنجیره تامین دارویی اطلاعات کامل ندارند
طبیعی است که دولت برای کنترل تورم، تدابیری را درنظر بگیرد که جریان تزریق پول در بازار را به نحوی کنترل کند تا بتواند هم آثار تورمی و هم حجم نقدینگی را مدیریت کند. برپایه این باور شاید این اوراق گزینه شایسته ای باشد که بتواند جریان نقدینگی و تهاتر دیون را برقرار کند. منتهی بایدها و نبایدهایی دارد که باید در نظر گرفته شود برای اینکه بتوانیم اوراق گام را در حوزه دارو و تجهیزات پزشکی به نحو مطلوب عملیاتی کنیم پیشنهاداتی ارایه کرده ایم که باید از سوی مجریان آن بررسی شود و با همفکری یکدیگر به نقطه مشترک برسیم.
اوراق گام بنا به درخواست مشتری با مبالغ مختلف از طریق ضمانت یکی از بانک های کارگزار صادر می شود، در حدود دو درصد، هزینه صدور دارد و شرکتها می توانند با توجه به اعتبارشان این اوراق را از بانک کارگزار دریافت کنند، در نهایت در جریان خرید می توانند از این اوراق استفاده کنند، تاریخ سررسید این اوراق از یک ماه تا یک سال است ولی نکته ای که در این بخش حائز اهمیت است، بحث نرخ تنزیل آنهاست که با مارژین دارو تناسب چندانی ندارد.
پیشنهادات مختلفی ارائه داده ایم، از جمله اینکه شرکت ها بتوانند به هنگام خرید ارز از این اوراق استفاده کنند یا اینکه بتوانند از مسیر بانک کارگزار با پذیرش بانک مرکزی از این اوراق استفاده کنند. پیشنهاد دیگر این بود که سازمان مدیریت و برنامه ریزی که تخصیص دهنده بودجه است، اوراق با سررسید 6 ماهه ارایه دهد که این اوراق به دست بیمه ها برسد و بیمه ها به داروخانه ها و بیمارستان ها این اوراق را بدهند و آنها هم این اوراق را بابت هزینه دارو و تجهیزات پزشکی به شرکت های پخش دهند و شرکت های پخش به شرکت های تولیدی و وارداتی بدهند که شرکت ها بتوانند هزینه هایشان را تامین کنند.
شایان توجه است که 50 درصد فروش دارو در داروخانه های دولتی اتفاق می افتد، بنابراین اگر داروخانه های دولتی بتوانند بابت پرداخت بدهی شان اوراق با سررسید مناسب داشته باشند و به شرکت های پخش ارایه دهند گردش منابع منطقی تر می شود.
به هرحال قابل انکار نیست که یکی از گلوگاه های اصلی ما بحث نقدینگی مورد نیاز صنعت است که حتما باید مسئولین توجه کنند.
