نگاهی نو به درهم تنیدگی دارو، اقتصاد و حکمرانی
به گزارش دوشنبه های دارویی کنفرانس پایان سال دارو، تجربه ای بود که به وضوح نشان داد نقطه ضعف اکوسیستم دارو، فقدان گفتگوی منسجم و ساختارمند میان اهالی دارو، صاحب نظران اقتصاد و مردان حوزه حکمرانی است.
در طول سال، همایش ها و نمایشگاه های متعدد دارویی برگزار می شود، نامه ها و هشدارهای مکتوب و مصاحبه های مفصل از رسانه های مختلف خطاب به مسئولین انجام می شود، جلسات رسمی و غیررسمی در سطوح مختلف شکل می گیرد و ده ها فعالیت دیگر انجام می شود تا نگاه حاکمیت به این حوزه استراتژیک را تغییر دهد ولی با این حال، متاسفانه صدای فعالان زنجیره تامین دارو، اعم از صنعت داروسازی، داروخانه و پخش، در بدنه حکمرانی کشور چندان مورد توجه قرار نمی گیرد و این ها نشان می دهد که دارو نیاز به طرحی نو دارد.
به روشنی به نظر می رسد دارو برای شکوفایی، نیاز به دیالوگ پیوسته با دو ضلع دیگر مثلث دارد. از یک سو باید خود را به صاحبان رای و اندیشه در حوزه اقتصاد نزدیک تر سازد تا بتواند بیش از پیش به زبان اقتصاد سخن بگوید و از سوی دیگر با ایجاد ارتباط نزدیک تر و عمیق تر با ضلع دیگر یعنی حوزه حکمرانی و سیاستگذاری باید بتواند مفاهیم مورد نظر خود را به بدنه حکمرانی کشور انتقال دهد.
به عبارت بهتر، دارو نیاز به محلی برای گفتگوی بی پرده میان ذینفعان اصلی داخل و خارج اکوسیستم خود دارد. جایی که رهبران، متفکران و صاحبان اندیشه و رای از حوزه دارو، اقتصاد و حکمرانی برای تبادل نظر گرد هم جمع شوند.
جایی که در پایان هر سال، سه ضلع این مثلث بتوانند به دور از ملاحظاتی که بر ایشان تحمیل شده، در یک رویداد فاخر و تاثیرگذار در سطح ملی، مبتنی بر خردجمعی و هم گرایی گرد هم بیایند و ضمن بررسی مسیر طی شده در طول سال و گفتگو پیرامون مختصات چشم انداز واقعی از سال آتی، نورافکن ها را بر راه های بهبود و اصلاح دورنمای صنعت داروی کشورمان بتابانند و علاوه بر همه این ها، سبب نزدیکی دیدگاه ها و ایجاد همگرایی شوند.
امید که اسفند 1403 شاهد برگزاری باشکوه تر این رویداد باشیم
