محدودسازی فهرست دارویی و پیامدهای ناگوار آن
پنج عارضه مهم ناشی از محدودسازی فهرست دارویی در گفتگو با هوشمند ایلکا
هوشمند ایلکا، نائب رئیس انجمن تولیدکنندگان محصولات بیوتکنولوژی پزشکی در پاسخ به سوالات دوشنبه های دارویی در خصوص عوارض و پیامدهای محدودیت های فهرست دارویی کشور گفت:
یکی از مهمترین راه ها برای زنده ماندن یک صنعت، نگاه به فرآورده های جدید است. وقتی مسیر عرضه فرآورده های جدید محدود و پر دست انداز می شود، خواسته یا ناخواسته عوارض و پیامدهای متعددی بر بازار و فعالان اقتصادی تحمیل می شود که قابل توجه و سرنوشت ساز است و باید نسبت به آن آگاهی داشت.
اول از همه اینکه با بسته شدن فهرست دارویی یا با اتخاذ رویکردهای انقباضی به آن، بازار شرکت های دارویی و به خصوص فعالان حوزه بایو، کوچک و محدود می شود و این به معنای آن است که همه بازیگران بازار باید در یک محیط کوچک و محدود بایکدیگر رقابت کنند. شکی نیست که رقابت، در یک فضای بسته و تنگ که قرار نیست آن فضا توسعه پیدا کند، از یک سو به معنای سرکوب نوآوری و خلق محصول جدید است و از سوی دیگر به معنای آن است که برای بقای شرکت، گریزی جز پناه بردن به روش ها و ابزارهای رقابت ناسالم وجود ندارد.
دوم اینکه با محدودیت فهرست دارویی، موجب کاهش فعالیت های تحقیق و توسعه می شویم و این موضوع به خودی خود، منجر به کاهش انگیزه جوانان نخبه، سخت کوش و جویای نام می شود. در واقع خودمان با دستان خودمان، آن ها را به مراکز خارج کشور و مهاجرت سوق می دهیم. ضمن اینکه در کنار این موضوع، سطح آموزش در دانشگاه ها نیز روندی نزولی پیدا خواهد کرد. چرا که برای تحقیقات و مطالعات جدید و به روز، محلی برای توجه و تبدیل آن به محصول، وجود ندارد.
باید در اینجا، به افت و نابودی انگیزه های گروه های استارت آپی اشاره کرد. این گروه ها متشکل از جوانان بااراده و نخبه، در واقع موتور فعالیت بسیاری از دستاوردهای علمی و پژوهشی کشور هستند و کسب و کارهای جدید برپایه فعالیت های آن ها شکل می گیرد ولی با محدوسازی فهرست دارویی، کاری می کنیم که این گروه ها یا تشکیل نشوند و یا اینکه علی رغم تشکیل، به شکست و سرخوردگی منتهی شوند.
سوم اینکه همه می دانیم که بازارهای صادراتی برای محصولات قدیمی، هر روز تنگ تر و تنگ تر می شود و بهترین راه برای نفوذ در بازارهای صادراتی، محصولات و فرآورده های جدید و مطابق با دانش روز است. پس ما با محدودسازی فهرست دارویی، نه تنها جوانان نخبه و توانمند خودمان را از دست می دهیم، بلکه بازارهای صادراتی شرکت های داخلی را نیز از بین می بریم. توجه داشته باشید که لازمه صادرات، این است که آن محصول، در داخل کشور مورد تایید و مصرف قرار گرفته شده باشد، وقتی فهرست دارویی بسته یا محدوداست، در واقع مسیر صادرات بسته است و این به معنای واقعی، یک خودتحریمی بزرگ است.
نکته چهارم و بسیار مهم اینکه با محدودسازی فهرست دارویی، سرمایه گذار را از صنعت، فراری داده ایم. سرمایه گذار دنبال فتح عرصه های جدید است ولی ما با بستن فهرست دارویی، انگیزه های وی را برای فرصت های جدید از بین برده ایم.
بنابراین اتخاذ رویکردهای محدودیت زا برای فهرست دارویی، ابعاد مختلف صنعت را تحت فشار قرار می دهد. البته در کنار همه این موارد، باید به یک واقعیت تلخ به عنوان پنجمین عارضه اشاره کنیم و آن، اینکه دسترسی بیمار ایرانی به فرآورده ها و محصولات دارویی جدید را بسته ایم و یک بازار غیررسمی برای آن ایجاد کرده ایم. ضمن اینکه پزشک ایرانی را نیز از دستاوردهای جدید دارویی، دور کرده ایم.
