مشروعیت و مشارکت تولیدکنندگان قراردادی در سندیکای تولیدکنندگان مکمل های غذایی
دومین نشست از سلسله نشست های حضوری دوشنبه های دارویی، در نیمه آذرماه 1401 با تمرکز به مطالبات و خواسته های تولیدکنندگان قراردادی مکمل های غذایی برگزار شد.
در این نشست که شرح آن در ذیل درج شده، موضوع مشروعیت و نحوه مشارکت تولیدکنندگان قراردادی در سندیکای تولیدکنندگان مکمل های غذایی مورد توجه کارشناسان مدعو قرار گرفت
حسن شکوهی/ رئیس اتحادیه واردکنندگان مکمل های غذایی
دویست و بیست شرکتی که در اتحادیه وارد کنندگان ساماندهی کرده بودیم بنا به تغییرات قانونی و سیاستگذاری ها، به حیطه تولید رفتند و بنا به دلایلی مسئول وقت سازمان غذاودارو، سرنوشت این ها را به سندیکای تولیدکنندگان مکمل سپرد، حداقل توقع ما این است که در سندیکا شخصیت شرکت ها را دو گانه درنظر نگیرند و نگویند که آنهایی که کارخانه دار هستند، صاحب حق ویژه و حق رای هستند و آنهایی که کارخانه ندارند، حق رای هم ندارند.
از سال قبل شاهد هستیم که سندیکا از شرکت ها درخواست کرد که در مورد تغییر اساسنامه، نظراتشان را بفرستید ولی در پایان سال اتفاقی نیفتاد. حال هیات مدیره جدید مستقر شده است و شرکت ها منتظر تغییر هستند
برداشت شرکت ها این است که سردوانده می شوند. چرا که صورت مسئله واضح است و این 220 شرکت، حق رای مساوی با سایر اعضا می خواهند.
اگر من قرار بود به دوستان تولیدقراردادی، مشاوره بدهم، می گفتم بدون حق رای، از سندیکای تولید جدا شوید و برای مشکل خود راه حلی پیدا کنید.
فیلم/ برای مشاهده فیلم گفتگوی حسن شکوهی در نشست تخصصی دوشنبه های دارویی اینجا کلیک کنید.
حافظ سوسن/ عضو هیات مدیره اتحادیه واردکنندگان مکمل های غذایی
دوستانی که در سندیکای تولیدکنندگان مکمل هستند، علاقه مند هستند که مسئله را حل کنند و این طور نیست که تصمیم گرفته باشند از شرکت های تولید کننده قراردادی صرف نظر کنند.
الان تصور همه ما براین است که سندیکای تولیدکنندگان تبدیل به سندیکای کارخانه داران شده است و به نظرم این پارادوکس در مورد کارخانه دار و تولیدقراردادی، در اساسنامه وجود دارد که باید برطرف شود.
بیشتر از نیمی از هفت هزار میلیارد تومان مکمل هایی تولید شده که در آمارنامه سال 1400 اعلام شده،متعلق به 110 تولید کننده قراردادی است.
ما نمی خواهیم هژمونی فعلی که در انتخابات اخیر حاصل شده، بهم بریزد بلکه پیشنهادمان این است که با تشکیل مجمع فوق العاده، تعداد اعضای هیات مدیره در اساسنامه از 5 نفر به 7 نفر افزایش پیدا کند و دو نفر از تولیدکنندگان قراردادی، با داشتن حق رای، به هیات مدیره اضافه شوند تا شأن بیش از نیمی از اعضا سندیکا حفظ شود. مگر می شود بیش از 120 شرکت عضو وابسته باشند و اجازه رای نداشته باشند؟
دکتر ناصری می گویند که اگر مجمع عمومی بگذاریم ممکن است دوستان کارخانه دار، به حضور تولیدکنندگان قراردادی در هیات مدیره، رای ندهند.
اگر این طور فکر می کنید، تکلیفمان را معلوم کنید پیشنهادم این است که مجمع بگذارید و بگویید حضور نمایندگان تولید قراردادی در هیات مدیره با حق رای را قبول دارید یا نه؟
در صورت عدم پذیرش کارخانه داران، به نمایندگان تولیدقراردادی بدون حق رای در هیات مدیره، توصیه می کنم استعفا بکنند.
ما به شما اعتماد داریم و تمام مدارک و مستندات کاری خودمان را در اختیار شما و کارخانه داران محترم قرار می دهیم ولی شما به ما اعتماد نمی کنید وارد سیستم تان شویم؟
فیلم/ برای مشاهده فیلم گفتگوی حافظ سوسن در نشست تخصصی دوشنبه های دارویی اینجا کلیک کنید.
مهدی پیرصالحی/عضو هیات مدیره سندیکای تولیدکنندگان مکمل های غذایی
از زمانی که نماینده تولیدکنندگان قراردادی به هیات مدیره اضافه شدند، این دوستان یعنی دکتر معینی و دکتر عبده زاده شاهد هستند که در خصوص موضوعات تولیدقراردادی به رای گیری ای نرسیدیم که رای دوستان لحاظ نشود
من موافقم که تولیدکنندگان قراردادی، به عنوان عضو هیئت مدیره اضافه شوند ولی این موضوع نیاز به مجمع فوق العاده دارد. به هرحال سندیکا، صد عضو اصلی دارد که همان کارخانه داران هستند و 180 عضو وابسته ای که تولید قراردادی هستند.
در مجموع به نظرم اگر همه شرکت ها فعالیت داشته باشند، نتایج بهتر خواهد بود و از رای 280 نفر شاید نتایج بهتری حاصل شود تا رای صد نفر ولی نیاز به مجمع عمومی دارد و در هیئت مدیره نمی توانیم تصمیم بگیریم.
اما نکته ای که می خواهم اضافه کنم این است که اگر دنبال حل مشکل قیمت گذاری هستید و فکر می کنید اگر دوستان تولید قراردادی اضافه شوند قیمت گذاری اصلاح می شود و یا اینکه تغییری در قیمت گذاری ها حاصل می شود و قیمت بهتری خواهند گرفت داد، به نظرم این اتفاق نمی افتد. امروز در فرآیند قیمت گذاری تفاوتی بین تولیدی کارخانه دار و بی کارخانه نیست و همه شرکت ها با روند خاصی بررسی می شوند. البته قانونا قیمت گذاری به عهده سندیکا نیست و فرایند توافقی است که شرکت ها توافق کردند سندیکا برای نظم بازار قیمت بگذارند.
دوستان می گویند مشروعیت نداریم، حتما دارند چه سندیکا باشد و چه نباشد. ضمنا بحث تضاد منافع، همیشه هست و به کارخانه دار بودن یا تولید قراردادی ارتباطی ندارد.ما به هرحال تضاد منافعی داریم. این اتفاق ذاتی رقابت در بازار است. باید این را مدیریت کنیم.
فیلم/ برای مشاهده فیلم گفتگوی مهدی پیرصالحی در نشست تخصصی دوشنبه های دارویی اینجا کلیک کنید.
محمد ناصری/دبیر سندیکای تولیدکنندگان مکمل های غذایی
در رابطه با اختلافی که در خصوص تعداد اعضای سندیکا مطرح می شود و برخی ها 320 عضو و برخی ها 280 عضو اعلام می کنند، لازم است توضیح دهم که از آنجایی است که تعدادی از اعضا شناور هستند و به صورت دائمی فعال نیستند. مدتی سندیکا را همراهی می کنند و بعد مدتی همراهی نمی کنند. ما آنها را عضویتشان را معلق می کنیم. به همین دلیل آمار 100 عضو رسمی و 180 عضو وابسته آخرین آمار ماست.
توجه داشته باشید که سال 90 سال آغاز فعالیت رسمی سندیکاست با 25 عضو رسمی که همه کارخانه دار بودند وتا سال 95 به 53 عضو رسید که همه کارخانه دار بودند
سال 96 تعداد عضو کارخانه دار به 60 عضو و 38 عضو وابسته هم اضافه شدند. در سال 97 تعداد عضو کارخانه دار66 و تعداد عضو وابسته 50 عضو بودند که آمار نشان می دهد که تا اینجا از لحاظ تعدادی، کارخانه داران بیشتر هستند.
اما از سال 98 تعداد عضو کارخانه دار،76 و تعداد عضو وابسته به 110 عضو رسید که در همین سال یعنی سال 98 هیات مدیره به این جمع بندی رسید که برای اعضای وابسته باید طرحی اندیشیده شود. از سال 98 هیئت مدیره دنبال اصلاح وضعیت بود. باید اساسنامه اصلاح می شد و این نیاز به رای مجمع عمومی فوق العاده داشت. پس باید یک زمینه ای برای آدم هایی که به اساسنامه جدید رای بدهند آماده کنیم
با اتقاق رایزنی کردیم که قواعد را به گونه ای بنویسیم که نیاز به اصلاح اساسنامه نباشد ولی امکان پذیر نبود. یا اینکه رای گیری به نحوی باشد که اگر بنا شد اساسنامه اصلاح شود هردو گروه نظر بدهند ولی بازهم امکان پذیر نشد
در آن مقطع تنها راه این شد که دو نفر نماینده به انتخاب اعضای قراردادی وارد مجموعه کنیم. در آن سال 110 شرکت تولید قراردادی داشتیم که وقتی خواستیم از بین شان نماینده انتخاب کنیم 37 نفر در جلسه شرکت کردند و دکتر معینی و دکتر عبده زاده انتخاب شدند و در هیئت مدیره آمدند
اواخر سال 1400 قدمی برای اصلاح اساسنامه برداشتیم که تقریبا تا نهایی شدن، تیر ماه امسال شد. با اتاق مکاتبه کردیم که می خواهیم اساسنامه را براساس جمع بندی نظرات دوستان اصلاح کنیم و ساختار کلی هم به همین صورت بود که اعضای هیات مدیره از 5 نفربه 7 نفر تغییر کند و دو نفر از اعضای تولید کننده قراردادی به هیات مدیره اضافه شوند ولی انتخابات در حوزه خودشان باشند. یعنی کارخانه داران، مجزا و تولیدقراردادی ها هم مجزا رای گیری کنند و هر گروه، نماینده خودش را در هیات مدیره مشخص کند (شرطی که سه سال پیش اتاق قبول نکرده بود)
به هرحال اساسنامه اصلاحی را برای اتاق ارسال کردیم و مستندات آن هم موجود است ولی مواجه شدیم با اینکه اتاق الزام کرد که اساسنامه را مطابق با تیپ اصلاح کنید و به این صورت موارد متعددی از بندها باید عوض می شود و پروسه طولانی می شد. به همین دلیل موضوع را موکول کردیم به بعد از انتخابات جدید هیات مدیره و در اولین نشست هیات مدیره جدید، موضوع در دستور کار قرار گرفت.
ناگفته نماند که به دلیل مخاطراتی که وجود دارد، باید مراقبت ها را جدی گرفت. ولی نکته این است که هیئت مدیره کاملا و تماما می خواهند این اتفاق بیفتد ولی می خواهند جوری باشد که دردسری برای آینده رخ ندهد.
فیلم/ برای مشاهده فیلم گفتگوی محمد ناصری در نشست تخصصی دوشنبه های دارویی اینجا کلیک کنید.
جواد جعفری/عضو هیات مدیره اتحادیه واردکنندگان مکمل های غذایی
مسئله اصلی ما این است که به نظر می رسد در سندیکای تولیدکنندگان مکمل، تولیدکنندگان قراردادی، ماهیت و مشروعیت ندارند
برای ما واقعا توهین آمیز است که با این همه سرمایه گذاری و محصول و پرسنل و اینکه چندین کارخانه برای ما محصول تولید می کنند، صرفا عضو وابسته هستیم و نه عضو اصلی و در هیات مدیره هم حق رای نداریم
نکته دیگر این است که منافع ما گاهی اوقات با کارخانه داران، در تضاد است و به اصطلاح تضاد منافع وجود دارد. گاهی اوقات هم مشکل ما اصلا توسط کارخانه داران درک نمی شود. در چنین شرایطی ما نمی دانیم موضوع خودمان را کجا باید ببریم
پیشنهاد ما این است که تولیدکنندگان قراردادی، دو نماینده یا بعبارتی دو صندلی در هیئت مدیره با حق رای داشته باشند.
فیلم/ برای مشاهده فیلم گفتگوی جواد جعفری اقدم در نشست تخصصی دوشنبه های دارویی اینجا کلیک کنید.
امیرحسین معینی زندی/نماینده شرکت های تولید قراردادی در سندیکای تولیدکنندگان مکمل
تصور می کنم در مقایسه با سایر اتحادیه ها و انجمن ها، عملکرد سندیکای تولید کنندگان مکمل بهتر بوده دلیلش هم موفقیت نسبی شرکت های تولید کننده، چه قراردادی و چه کارخانه ای نسبت به سایر صنوف است، البته باید از این هم بهتر باشیم.
ما چند سال دنبال تشکیل انجمن تولید کنندگان قراردادی به صورت مستقل بودیم ولی به در بسته اتاق خوردیم. دلیلش این بود که اتاق بازرگانی ایران می گفت انجمن موازی با سایر انجمن ها نباید تشکیل داد و شرکت ها با ماموریت های یکسان می بایست در یک تشکل فعالیت کنند.
البته هنوز هم می توان این انجمن را در وزارت کار ثبت کرد ولی توجه داشته باشید که مطالبه گری از دولت توسط اتحادیه های بزرگتر، راحت تر و موفق تر خواهد بود.
آن زمان، سندیکای صاحبان صنایع دارویی همکاری نکردند و ما را به عنوان عضو نپذیرفتند و گفتند ظاهرا مجمعی تشکیل شده و رای نداده اند ولی سندیکای تولیدکنندگان مکمل به هر حال همکاری داشتند و مرحله اول توافق پیش رفت. در گام بعدی، دو نماینده بدون حق رای به هیات مدیره اضافه شد.
تضاد منافع با تولید کننده ها را قبول ندارم .می گویم ما منافع مشترک داریم و باید روی آن متمرکز شویم تا نیروها و انرژی مان مستهلک نشود.
فیلم/ برای مشاهده فیلم گفتگوی امیرحسین معینی زندی در نشست تخصصی دوشنبه های دارویی اینجا کلیک کنید.
امیر قلن بر/ عضو هیات مدیره اتحادیه واردکنندگان مکمل های غذایی
من نگاه ساختاری به صنعت مکمل های غذایی کشور دارم و معتقدم که باید مشکلات را ساختاری برطرف کنیم و به دنبال رفع علت ها باشیم تا معلول ها خودشان برطرف شوند.
نکته اول اینکه شاید جایگاه مکمل از نظر مصرف کننده و دولت، جلوتر از بحث دارو باشد. وقتی مردم فقر آهن و کلسیم و زینک و … دارند و رسیدگی نمی شود، دچار بیماری می شوند و سیر درمان شروع می شود. بنابراین مکمل می تواند جلوتر از دارو مورد استفاده قرار گیرد و موجب کاهش بار بیماری ها شود. در تمام دنیا این صنعت رو به رشد است و در ایران نیز همین مسیر را طی می کند.
نقش اتحادیه وارد کنندگان مکمل ها در توسعه این صنعت، غیرقابل انکار است. فشارهای زیادی را تحمل کردند تا اینکه توانستند این صنعت را در کشورمان جا بیاندازند و ریشه تولید کنندگان قراردادی نیز همین اعضای اتحادیه هستند.
صنعت دارویی کشور بیش از 80 درصدش دولتی و نیمه دولتی است ولی تولیدکنندگان قراردادی، با ضریب صددرصد بخش خصوصی هستند . این موضوع این پیام را دارد که بخش خصوصی غیروابسته به دولت، قطعا جسارت حضور بیشتر برای احقاق حقوق صنعت، مردم و خودش را دارد به شرط اینکه به آن راه بدهند.
سازمان غذا و دارو یک مسئولیت هایی دارد که این مسئولیت ها سیاستگذاری و نظارتی است و نه دخالتی. بهمین دلیل باید از حضور بخش خصوصی استقبال کند.
جا دارد در همین جا بنده از مدیر کل محترم اداره مکمل ها، جناب آقای دکتر باقری و تیم ایشان که اخیرا یکی از مشکلات اساسی را با نامه ای که اخیرا دادند حل کردند، قدردانی کنم.
اگر اداره کل مکمل های غذایی، برخی وظایف خود را به صنوف شامل انجمن ، اتحادیه و سندیکا تفویض کند، چندین مزیت دارد. اولین اینکه وقتی همه چیز را در اختیار گرفته اید با کادر محدودی که دارید فشار پرسنلی اضافی به خودتان وارد می کنید. ظرفیتی از بودجه بیت المال را مصرف می کنید. در صورتی که در همین انجمن و اتحادیه و سندیکا کسانی هستند که سال ها به عنوان مدیران کل در همین سازمان غذا و دارو کار کردند وآشنایی به امور دارند و میتوانید با واگذاری برخی وظایف به آنها، حجم کاری خودتان را کاهش دهید تا به سایر امور رسیدگی کنید.
در موضوع قیمتگذاری، وقتی تورم بالای 50درصد در کشور وجود دارد، وقتی صنعت مکمل ها، ارز دولتی یا ارز ویژه ای دریافت نمی کند، وقتی مالیات ارزش افزوده پیش از اینکه کالا تولید شود، پرداخت می کنید، چرا باید سازمان غذاودارو، دغدغه اش قیمتگذاری باشد؟
از زمانی که تولیدکننده دست در جیب می کند که مواد اولیه ای تهیه کند تا زمانی که تولید می کند، به خصوص اگر بخشی از این مواد اولیه، خارجی باشد و درگیر گردونه واردات و گمرک و ترخیص مواد اولیه شود، تا زمانی که کالا تولید شد و توزیع شد، شرکت های پخش هم که ممکن است پول را بین 6 تا 12 ماه بعد برگردانند، در واقع بین حداقل 10 تا 12 ماه خواب سرمایه دارد، چه کسی این خواب سرمایه را در قیمتگذاری لحاظ می کند؟ چه کسی پاسخگوی سرمایه گذار است؟
بروکراسی اداری هم که همه از آن می نالند و تکرار مکررات است. البته من تقصیری به اداره کل یا سازمان نمی دهم چرا که تعداد پرونده ها و تنوع کار زیاد است و نیروی انسانی آن هم چندان افزایش پیدا نکرده است.بنابراین بهترین رویکرد برای سازمان غذاودارو، استفاده از ظرفیت انجمن، اتحادیه و سندیکاها است. تقاضا می کنیم که سازمان و به خصوص اداره کل با همین حسن نیتی که نشان داد و با تعدیل پروسه بررسی بعضی از تغییرات درIRCهای صادره ، حداقل 4 ماه همه تولیدکنندگان قراردادی ها را جلو انداخت، جسارت بهتر و بیشتری پیدا کند و موضوع قیمتگذاری را به صنوف (انجمن ، اتحادیه و سندیکا) واگذار نماید.
در باب قیمت گذاری از نظر من ضد تولید است و به ویژه ضد تولید کیفی است. چرا؟ در بحث مواد اولیه که مسئله واضح است. وقتی که شرکت های تولیدی، دنبال تهیه مواد اولیه هستند، اولین مرجع مراجعه، چین است که سه نوع کیفیت دارد و بر اساس قیمتی که می دهید، مواد اولیه تحویل می دهد. حال وقتی در قیمتگذاری، هدف کاهش قیمت است، طبیعی است که مواد اولیه کم کیفیت وارد کشور می شود و با توجه به فشار وارده بر تولیدکنندگان ضد تولید بوده و موجب تعدیل نیرو و یا کاهش کسب و کار بخش خصوصی خواهد بود.
در بحث R&D که توسعه دهنده تکنولوژی روز باشد، وقتی قیمتگذاری مناسب برای محصول وجود ندارد، شرکت هادنبال سرمایه گذاری برای R&D نخواهند رفت. بهمین دلیل است که رشد و توسعه کیفی متوقف می شود.
جمع بندی کلام اینکه ما آمادگی داریم در مقابل همه مسئولیت هایی که سازمان غذا و دارو و اداره کل دارد همراه و شریک باشیم و صنعت را در وضعیتی قرار بدهیم که بتواند ضمن حفظ اشتغال، سرمایه گذار بخش خصوصی را تشویق و دنبال کند که بتوانیم وضعیت بهتری را در این صنعت داشته باشیم.
فیلم/ برای مشاهده فیلم گفتگوی امیر قلن بر در نشست تخصصی دوشنبه های دارویی اینجا کلیک کنید.
سمیه طاهری کاشانی / رئیس اداره مکمل ها
- بیش از دو سال است که واردات در اداره مکمل نداشتیم و به تبع آن تولید افزایش پیدا کرده است.
- در حال حاضر تقریبا سالیانه حدود ۵۰۰۰ irc تولید(تولید داخل و تحت لیسانس و تمدید و …) صادر می شود.
بررسی پرونده ها حدودا به یک ماه و زمان معقولی رسیده است. - در حال حاضر سعی و تمرکز اداره بر روی کیفیت فرآو ده ها است.
